Stwardnienie rozsiane (SM) jest przewlekłą, jak dotąd nieuleczalną chorobą, która u każdego dotkniętego nią człowieka objawia się w inny sposób.

Centralny układ nerwowy, w skrócie OUN, obejmuje obszar mózgu oraz rdzenia kręgowego i jest odpowiedzialny za funkcje poznawcze, takie jak myślenie i mówienie, ale także za kontrolę czynności fizycznych oraz przetwarzanie i przekazywanie sygnałów i informacji.

Za prawidłową i szybką transmisję odpowiadają włókna nerwowe, które, podobnie jak kabel elektryczny, otoczone są warstwą ochronną lub izolacyjną – tzw. mieliną.

W stwardnieniu rozsianym komórki układu odpornościowego organizmu atakują tę mielinę. Fragmenty osłonki włókien nerwowych ulegają naprawie, w wyniku czego powstają blizny lub stwardnienia, które nie pozwalają już na prawidłowe przekazywanie sygnałów. Objawia się to objawami od mrowienia do zaburzeń ruchowych – w zależności od tego, która część OUN jest dotknięta chorobą.

W leczeniu SM stosuje się długotrwałe terapie, które różnią się pod względem sposobu podawania, działania i oczywiście działań niepożądanych. Wszystkie terapie długoterminowe mają jednak tę wspólną cechę, że mogą przynieść optymalne efekty tylko wtedy, gdy są stosowane stale i regularnie.

Szeroki wachlarz terapii daje możliwość optymalnego dopasowania leczenia do potrzeb pacjentów. Ale która terapia jest najlepsza dla Ciebie? Która terapia długoterminowa najlepiej pasuje do Twojej sytuacji życiowej? Jak najlepiej włączyć terapię do swojego życia lub codziennej rutyny, abyś mógł ją regularnie stosować?

Tę ważną decyzję o terapii podejmiecie Państwo wspólnie z lekarzem, ponieważ sukces terapii to praca zespołowa.