Organizm ludzki wymaga dostarczenia wraz z pożywieniem energii, niezbędnych składników odżywczych i innych substancji prozdrowotnych.

Zapotrzebowanie na energię i składniki odżywcze różni się w zależności od osoby i dnia i zależy od wielu endogennych i egzogennych czynników. Niedostateczna lub nieprawidłowa podaż niezbędnych mikroelementów z pożywieniem wzrasta, ale w Europie Środkowej jest rzadkością. Niedobory zdecydowanie maleją. Jednak z pewnością można je znaleźć w odpowiednich grupach ryzyka, np. przy zwiększonym zapotrzebowaniu w fazach silnego wzrostu i ciąży, w stanach chorobowych i w podeszłym wieku, przy stosowaniu jednostronnej diety lub przy genetycznie uwarunkowanych zaburzeniach metabolicznych.¹

Po wyjaśnieniu biochemicznych mechanizmów działania, rozwój objawów niedoboru został zrozumiany i poznano ilości witamin wymagane do zapobiegania tym objawom niedoboru. Ustalenia te stanowią podstawę aktualnych zaleceń dotyczących składników odżywczych. Ponieważ obecnie uznano, że niektóre witaminy mają działanie profilaktyczne w kontekście rozwoju chorób zwyrodnieniowych (nowotwory, choroby układu krążenia, demencja, itp.), aspekty te zostały dodatkowo uwzględnione w aktualnych zaleceniach dotyczących spożycia niektórych witamin, w wyniku czego zalecenia są wyższe niż dotychczas.2

¹ Vitamins, trace elements and minerals. Georg Thieme Verlag, Stuttgart, 2002.

² Handbook of Vitamins. Urban & Fischer Verlag, Munich, 2008.