Termin trankwilizery (minor tranquilizers) odnosi się do leków psychotropowych, które są stosowane w leczeniu stanów lękowych i napięcia (łac. tranquillare = uspokajać).

Są one również określane jako anksjolityki (leki przeciwlękowe). Kliniczny efekt uspokajający definiowany jest jako działanie przeciwlękowe, uspokajające i odprężające emocjonalnie. Prawdziwa „era leków uspokajających” rozpoczęła się wraz z pojawieniem się benzodiazepin, które dzięki swoim zaletom farmakologicznym do dziś zajmują pierwsze miejsce wśród leków uspokajających.

Leki hipnotyczne nie są ściśle określoną grupą leków, raczej każdy lek, który wywołuje sen, nazywany jest hipnotykiem. Benzodiazepiny i nowocześniejsi agoniści receptora benzodiazepinowego/niebenzodiazepiny, takie jak zolpidem, należą do najczęściej przepisywanych leków hipnotycznych.¹

¹ Riederer & Laux. Fundamentals of neuro-psychopharmacology. SpringerViennaNewYork 2010, 362-374.