Site intended for UK audience

ADHD to skrót od angielskiej nazwy Attention Deficit Hyperactivity Disorder.

Jest to jedno z najczęstszych zaburzeń psychicznych u dzieci i młodzieży. Zakłada się, że około 2 do 6 % wszystkich dzieci i młodzieży cierpi z powodu patologicznych zaburzeń uwagi i niepokoju ruchowego. Cechy charakterystyczne dla ADHD:

  • Nadaktywność (nadmierna chęć do ruchu)
  • Nieuwaga (upośledzona zdolność koncentracji)
  • Impulsywność (pochopne działania)

Poszczególne objawy mogą jednak różnić się nasileniem i nie zawsze muszą występować jednocześnie. Tak jak różnorodne są przejawy ADHD, tak barwne są jego nazwy. W nawiązaniu do typowej dla wielu dzieci z ADHD chęci poruszania się, w języku angielskim popularnie nazywa się je również „zespołem fidget”. Ogólny termin ADHD opisuje również przejawy choroby, w których nie obserwuje się zachowań nadpobudliwych, a występują jedynie deficyty uwagi.

Jednak nie każde niespokojne lub nieuważne dziecko od razu cierpi na ADHD. Tylko lekarz lub psychoterapeuta mający doświadczenie w diagnozowaniu i leczeniu dzieci i młodzieży z problemami behawioralnymi może po przeprowadzeniu zróżnicowanych badań stwierdzić, czy rzeczywiście występuje zaburzenie patologiczne. W szczególności obowiązują następujące zasady: Nieprawidłowości muszą występować przez dłuższy okres czasu (co najmniej sześć miesięcy) i w różnych obszarach życia dziecka (rodzina, szkoła, czas wolny), aby rzeczywiście można było mówić o ADHD.

Jeśli ADHD pozostaje nieleczone, może to mieć poważne konsekwencje dla dziecka i jego całego środowiska rodzinnego, takie jak niepowodzenia w szkole, problemy rodzinne lub zwiększone ryzyko uzależnienia. W większości przypadków, intensywna opieka i ukierunkowane leczenie objawów może umożliwić osiągnięcie w dużej mierze normalnego rozwoju społecznego i akademickiego. Obecnie leczenie ADHD opiera się na kilku filarach: połączenie edukacji i doradztwa dla wszystkich których dotyka choroba oraz psychoterapia, np. terapia behawioralna dziecka, szkolenie rodziców i nauczycieli, a w pojedynczych przypadkach leczenie farmakologiczne.1

1 Niemieckie Federalne Ministerstwo Zdrowia 19 lipca 2018 r., www.bundesgesundheitsministerium.de (dostęp: 23.08.2019)

Nasze produkty